MEKTUP 27 / İSMET BORA BİNATLI MEKTUP 27 Soluğun değse yüzüme ben tutuşurum. Ben senin ateşinle tutuşunca dünyam tutuşur, yanar kül olur. Sen hep küller arasında güller içinde kalırsın, her dokunduğun bir başka renkte gül olur. Senin ulaştığında bana denizlerin dalgalanması durur, rüzgâr esmez, sütliman olur yüreğim. Güler yüzüm. Ben gülerim. Bir anda her şey sen olur. Herşey güzelleşir gül olur. Ben seni kokladıkça kendimden geçer mutluluk denizinde yok olurum. Saçlarının kokusunu getirir sabah rüzgârları, içime bahar kokusu dolar. Ellerime siner bu koku, yüreğime siner. Seni sevmenin erdemine ulaşırım her seferinde. Gözlerimi kapatır, seni düşünürüm tüm benliğimle ve bütün canlılığınla içime dolarsın. Kokunu daha yakından duyarım o zaman. Mest olurum. Seni sevmenin güzelliğini bir kez daha anlar, mutluluk denizinde kulaç atarım çılgınca. Karanlık çökünce bir üzün kaplar içimi. Sen düşersin aklıma. Burnumun direği sızlar, içlenirim. Gecikirse rüyalarıma düşen yüzün, kulaklarımı dinlendiren sesin, yüzünden endişelenirim. Panikler bocalarım. Sonra birden aydınlatır gecemi hayalin beni kendime getirir huzur bulurum. Seni sevmenin ne kadar güzel olduğunu bir kez daha anlar sesim sana ulaşıyormuş zannıyla durmadan adını sayıklarım. Sana seslenirim seni seviyorum diye. Yankılanır sesim bana geri döner “Seni seviyorum… Seni seviyorum… Seni seviyorum!” diyerek İSMET BORA BİNATLI20-12-2017 İSMET BORA BİNATLI ŞİİR ÜZERİNE MEKTUP 59 MEKTUP 22 SU GÜZELLEMESİ MİMOZAM DEDİKODU-GIYBET-İFTİRA |
YorumlarHenüz yorum yapılmamış. İlk yorumu yapmak için tıklayın |