MEKTUP 27

      Saçlarının kokusunu getirir sabah rüzgârları, içime bahar kokusu dolar. Ellerime siner bu koku, yüreğime siner. Seni sevmenin erdemine ulaşırım her seferinde. Gözlerimi kapatır, seni düşünürüm tüm benliğimle ve bütün canlılığınla içime dolarsın. Kokunu daha yakından duyarım o zaman. Mest olurum. Seni sevmenin güzelliğini bir kez daha anlar, mutluluk denizinde kulaç atarım çılgınca.

      Karanlık çökünce bir üzün kaplar içimi. Sen düşersin aklıma. Burnumun direği sızlar, içlenirim. Gecikirse rüyalarıma düşen yüzün, kulaklarımı dinlendiren sesin, yüzünden endişelenirim. Panikler bocalarım. Sonra birden aydınlatır gecemi hayalin beni kendime getirir huzur bulurum. Seni sevmenin ne kadar güzel olduğunu bir kez daha anlar sesim sana ulaşıyormuş zannıyla durmadan adını sayıklarım. Sana seslenirim seni seviyorum diye. Yankılanır sesim bana geri döner “Seni seviyorum… Seni seviyorum… Seni seviyorum!” diyerek

Yorumlar